Dag 1: Turku

Dag 1:
En toen was het toch echt zo ver! Om 04:35 uur ging mijn wekker af, maat dat was vroeg! Hop m’n bed uit en koffer voor de 5e keer nog een gecheckt of er echt wel alles in zat. Rond 05:30 uur vertrokken we naar Goirle om daar Karin (Engelse docent) en haar dochter Merel op te halen. Toen alles en iedereen ingepakt was vertrokken we toch echt naar Schiphol. Rond 07:30 uur kwamen we dan aan op Schiphol. Papa had al op het bord gekeken waar we heen moesten. Hup naar gate 1a dus. Daar waren de rest van de mede reis studenten al. Op een gegeven moment kwam dat niet leuke moment dan toch, afscheid nemen van papa en mama. Na vele knuffels en kusjes gingen we naar binnen om onze bagage in te checken.

Na 5 minuten in de rij te hebben gestaan, waren wij al aan de beurt en konden we onze bagage afgeven. Voor mij had Fenna al haar koffer in gecheckt. Daarna mocht ik. Ik mocht mijn koffer op de band zetten en tot mijn grote schrik woog mijn koffer opeens 40 kilo!! Nee dit kan niet, nee, nee dit is onmogelijk dacht ik allemaal. Tot dat Fenna’s koffer verder werd geduwd en mijn koffer opeens mooi de 18 kilo aangaf. Pfoe gelukkig!

Toen de koffers vertrokken waren werd het tijd voor de douane. Na ongeveer een half uurtje in de rij te hebben gewacht was ik aan de beurt. Ik moest gelukkig alleen m’n riem en horloge afdoen en uit mijn tas moest ik mijn camera, laptop, opladers enzovoorts eruit halen, voor een persoon had ik dus drie bakken nodig. Daarna moest ik in een hokje staan met mijn armen omhoog en werd er een scan van 3 seconden gemaakt. Daar mocht ik weer uit en werd nogmaals gefouilleerd door een vrouw, maar gelukkig was alles prima in orde.

Toen alles geregeld was en wij binnen waren, hadden we nog een kwartiertje voordat de gate C4 open ging. Iedereen ging nog gauw even naar het toilet of koffie halen en daarna gingen we met z’n alle in de rij staan om te wachten tot dat de gate open ging. 10 minuten later als gepland ging de gate open en mochten wij naar binnen. Ik zat samen met Zoey helemaal achterin in het vliegtuig. Toen we allemaal zaten en nog internet hadden even gauw iedereen nog geappt dat we zo gingen vertrekken, zodat het thuisfront ook op de hoogte was. En toen was het zo ver, na wat uitleg van de stewardessen, en gordels om gingen we toch echt naar de vertrekken. Spannend!!

Tijdens het opstijgen had ik veel last van druk op mijn oren en niks daartegen hielp, oordopjes neusspray enzovoorts, niks werkte helaas. Toen we goed en wel in de lucht vlogen kwamen de stewardessen met een bakje warme pasta en wat drinken rond. Super want wij hadden onderhand wel honger . Even later kwamen ze weer langs met wat drinken en eten. Dit keer was het een klein cup cakeje met hazelnootjes en een klein beetje chocola erop. Mmm dat was lekker. Voordat het we al weer doorhadden gingen we alweer dalen, want ja we waren al in Helsinki. Wat gaat zo’n vlucht toch snel zeg.

En toen mochten we het vliegtuig al weer uit, op weg naar de koffers. Karretje mee voor de koffers en vol vrolijkheid op naar het bagageruim gedeelte. Mee dat we daar aankwamen rolde net onze koffers allemaal op de band, dat was geluk hebben . Iedereen had zijn koffer en toen gingen we opzoek naar de bus die ons naar Turku kon brengen. Het was nog een heel gedoe om een kaartje te regelen voor de bus, want ze vertelde ons bij de informatiedesk dat we korting konden krijgen omdat we studenten zijn. Na een hoop gezoek en gevraag kregen we het uiteindelijk toch niet omdat we geen half jaar hier in Turku gingen verblijven.

Toen we dat geregeld hadden moesten we op zoek naar de bus. Karin en Merel namen het voortouw en gingen opzoek naar de bus. Ze hadden hem gevonden en toen moesten we nog 5 minuten wachten op de bus. Daar kwam de bus aan, de koffers afgegeven en betaald en ingestapt. We moesten een half uurtje rijden, waarin we nog bijna een ongeluk hadden gehad, maar door een goed reactievermogen van onze chauffeur is dat voorkomen. Een auto dacht namelijk 5 meter voor de bus in te kunnen voegen!! Maar ja, na 30 minuten moesten we allemaal overstappen naar een andere bus, waarin we nog 2 uur in moesten zitten om naar Turku te rijden.

Eenmaal aangekomen in Turku stond Klaus (onze stagebegeleider) ons al op te wachten. Hij bracht ons allemaal de berg op naar tuure ons bed en breakfast waar we verblijven. Jooni de eigenaar van Tuure kwam naar beneden en begeleide ons naar een ander gebouw iets verderop in de straat en gaf ons boven op de 5e verdieping onze sleutels van het appartement, iedereen kreeg een eigen ‘huissleutel’. We kregen van Klaus even de tijd om alles uit te pakken en te bekijken, en gingen daarna naar de Lidl om boodschappen te doen. Toen dat allemaal gedaan was hebben we snel wat gegeten en hebben we ’s avonds niet heel veel meer gedaan.

Morgen neemt Klaus ons mee naar de stad en laat hij zien waar we van alles kunnen halen, qua buskaarten en shoppen  ook rijden we morgen naar de kinderdagverblijven waar wij 4 weken gaan werken.

Good night!