Dag 19: Turku
Blijf op de hoogte en volg Ilse
13 Mei 2017 | Finland, Turku
Dag 19:
6:15 uur, daar gaat die wekker weer. Snel weggedrukt en dan maar wachten tot ik op de badkamer kon, gelukkig was dat snel genoeg, anders viel ik weer terug in slaap haha. Aangekleed, ontbeten en spullen gepakt en hop weer naar de bus gestaan, ook vandaag stond hij weer voor ons klaar.
Toen we op de weg liepen voor onze stage plaats kwam er een vader naar ons toe met zijn kindje die bij ons op de groep zit, en die vroeg aan ons of wij de sleutel van het hek hadden. Uuh nee die hebben wij niet. Wat bleek dus, onze collega was ons vergeten te vertellen dat vandaag onze groep pas om 8 uur open ging. De vader had hier blijkbaar een mailtje over gehad wat hij dus aan ons liet zien. Natuurlijk konden we hier niks van lezen, maar we geloofde hem wel want we zagen inderdaad de sloten op het hek zitten.
Toen zijn we maar via de andere ingang naar binnen gegaan en hebben toen binnen gewacht op onze collega. Toen die aan kwam had ik ondertussen de sleutel gevonden van het hek en de Kota en toen werd toevallig ook het ontbijt voor de kindjes al gebracht. Ik kreeg toen ook de opdracht om achter in het schuurtje wat hout te halen, want in de Kota was het op. Toen ik dat bijgehaald had, mocht ik weer een vuurtje maken waar de kinderen dan lekker om heen konden zitten tijdens het ontbijt. Toen iedereen heb ontbijt op had, waren de andere kinderen ook al gearriveerd.
Deze ochtend hadden de kinderen echt te veel energie. Ze wouden alleen maar met ons spelen, en dit keer betekende dat achter hun aanrennen en ze pakken. Dit vonden ze helemaal geweldig. Agja toch nog een klein beetje sport gehad door die kleintjes haha, ze hebben het namelijk meer als een uur volgehouden, en ik ook haha. We hadden er de grootste lol om haha.
Na al dat geren en geschommel was het tijd om binnen wat fruit te gaan eten en liedjes te gaan zingen. Ik mocht weer het water klaar zetten, en er ook voor zorgen dat er een lekker warm vuurtje was. Ondertussen zongen de kinderen heerlijk een aantal liedjes. Na het zingen van de liedjes was het tijd voor een glaasje water en een stukje fruit.
Toen iedereen alles op hadden mochten ze weer hun jas aan doen en naar buiten gaan om daar weer verder te gaan spelen. Ik mocht dit keer weer binnen blijven. Ik mocht namelijk om elk Moederdag cadeau een koffiezak gaan doen. Ze hadden namelijk ook nog plantjes geplant en ik moest dus alle koffie zakken binnenste buiten draaien (wat nog een hele klus was, want die zakken werken niet mee) en ze dan om de potjes heen doen, allee niet alle potjes waren klein genoeg voor de zakken, dus die mocht ik laten staan.
Na drie kwartier was ik er eindelijk mee klaar en waren mijn vingers er ook klaar mee. Heel mijn handen stonken naar koffie, maar bijna alle potjes waren klaar voor Moederdag. Toen ik alles had opgeruimd en mijn handen had gewassen ging ik weer naar buiten om met de kinderen te gaan spelen. Nou ja dat was mijn bedoeling maar ik kreeg weer een ander klusje. Ik moest in de Kota alles klaar gaan zetten van de lunch want hierna wouden ze er nog even op uit naar het nabij gelegen voetbal veld. Toen ik bezig was kwam mijn collega binnen en zij dat ik het rustig aan mocht doen want ze had zich in de dag vergist. We gingen dus vandaag niet naar het voetbal veld.
Ondertussen waren de baby’s ook bij ons een kijkje komen nemen. Dit was erg schattig om te zien. De collega’s hadden bedacht om ook voor hun het toneelstukje nog een keer op te voeren. Dus hup iedereen weer een beetje verkleed, het decor weer deels opgezet en toen hebben ze voor de baby’s nog een keer het toneelstukje gespeeld. Toen het afgelopen was, hebben alle kinderen meegeholpen met het opruimen van de attributen. Daarna was het tijd om te eten. Terwijl het toneelstukje bezig was had een van onze collega’s al het eten in de bakjes gedaan, dus na het versjes/liedje wat we altijd doen voordat we gaan eten, konden de kinderen allemaal gaan eten.
Na het eten zat ik weer klaar met het doosje met pilletjes. Iedereen pakte er eentje uit en zei netje Kiitos tegen mij. Kiitos betekend in het Fins dank je wel. Daarna moesten ze weer allemaal terug gaan zitten op hun plaats gaan zitten en wachten tot iedereen klaar was en alle spullen hadden opgeruimd. Toen iedereen klaar was hebben we weer de kleurboeken te voor schijn gehaald en gingen ze allemaal weer een mooie tekening maken. Na de tekeningen was het voor een aantal kinderen weer tijd om naar huis te gaan, de andere kinderen gingen toen slapen.
Toen de kinderen sliepen wisten ze eigenlijk niet wat ze ons nog een uur konden laten doen, daarom zijn ze toen maar dingen gaan verzinnen. En ja hoor ze hadden wat bedacht. We mochten leuk 20 minuten naar een filmpje kijken van 6 jaar geleden, waarin ze schaatste en skiën. We vonden hier allebei alleen niks aan. Daarna werden we nog achter de computer gedropt om naar foto’s te kijken, ik vond dat wel leuk om te zien, maar Zoey niet. Dus ik moest van haar er maar snel door heen, dat vond ik wel jammer. Maar ja toen we dus klaar waren zijn we naar beneden gelopen om te zeggen dat we na een kwartier al klaar waren met de foto’s. Toen hebben ze ons maar naar huis gestuurd omdat ze niks meer wisten om ons te laten doen.
’s Middags heb ik nog samen met Zoey en Jasper boodschappen gedaan en ook nog een wasje gedraaid. Daarna hebben we deze dag niet veel meer gedaan.
Good night!
6:15 uur, daar gaat die wekker weer. Snel weggedrukt en dan maar wachten tot ik op de badkamer kon, gelukkig was dat snel genoeg, anders viel ik weer terug in slaap haha. Aangekleed, ontbeten en spullen gepakt en hop weer naar de bus gestaan, ook vandaag stond hij weer voor ons klaar.
Toen we op de weg liepen voor onze stage plaats kwam er een vader naar ons toe met zijn kindje die bij ons op de groep zit, en die vroeg aan ons of wij de sleutel van het hek hadden. Uuh nee die hebben wij niet. Wat bleek dus, onze collega was ons vergeten te vertellen dat vandaag onze groep pas om 8 uur open ging. De vader had hier blijkbaar een mailtje over gehad wat hij dus aan ons liet zien. Natuurlijk konden we hier niks van lezen, maar we geloofde hem wel want we zagen inderdaad de sloten op het hek zitten.
Toen zijn we maar via de andere ingang naar binnen gegaan en hebben toen binnen gewacht op onze collega. Toen die aan kwam had ik ondertussen de sleutel gevonden van het hek en de Kota en toen werd toevallig ook het ontbijt voor de kindjes al gebracht. Ik kreeg toen ook de opdracht om achter in het schuurtje wat hout te halen, want in de Kota was het op. Toen ik dat bijgehaald had, mocht ik weer een vuurtje maken waar de kinderen dan lekker om heen konden zitten tijdens het ontbijt. Toen iedereen heb ontbijt op had, waren de andere kinderen ook al gearriveerd.
Deze ochtend hadden de kinderen echt te veel energie. Ze wouden alleen maar met ons spelen, en dit keer betekende dat achter hun aanrennen en ze pakken. Dit vonden ze helemaal geweldig. Agja toch nog een klein beetje sport gehad door die kleintjes haha, ze hebben het namelijk meer als een uur volgehouden, en ik ook haha. We hadden er de grootste lol om haha.
Na al dat geren en geschommel was het tijd om binnen wat fruit te gaan eten en liedjes te gaan zingen. Ik mocht weer het water klaar zetten, en er ook voor zorgen dat er een lekker warm vuurtje was. Ondertussen zongen de kinderen heerlijk een aantal liedjes. Na het zingen van de liedjes was het tijd voor een glaasje water en een stukje fruit.
Toen iedereen alles op hadden mochten ze weer hun jas aan doen en naar buiten gaan om daar weer verder te gaan spelen. Ik mocht dit keer weer binnen blijven. Ik mocht namelijk om elk Moederdag cadeau een koffiezak gaan doen. Ze hadden namelijk ook nog plantjes geplant en ik moest dus alle koffie zakken binnenste buiten draaien (wat nog een hele klus was, want die zakken werken niet mee) en ze dan om de potjes heen doen, allee niet alle potjes waren klein genoeg voor de zakken, dus die mocht ik laten staan.
Na drie kwartier was ik er eindelijk mee klaar en waren mijn vingers er ook klaar mee. Heel mijn handen stonken naar koffie, maar bijna alle potjes waren klaar voor Moederdag. Toen ik alles had opgeruimd en mijn handen had gewassen ging ik weer naar buiten om met de kinderen te gaan spelen. Nou ja dat was mijn bedoeling maar ik kreeg weer een ander klusje. Ik moest in de Kota alles klaar gaan zetten van de lunch want hierna wouden ze er nog even op uit naar het nabij gelegen voetbal veld. Toen ik bezig was kwam mijn collega binnen en zij dat ik het rustig aan mocht doen want ze had zich in de dag vergist. We gingen dus vandaag niet naar het voetbal veld.
Ondertussen waren de baby’s ook bij ons een kijkje komen nemen. Dit was erg schattig om te zien. De collega’s hadden bedacht om ook voor hun het toneelstukje nog een keer op te voeren. Dus hup iedereen weer een beetje verkleed, het decor weer deels opgezet en toen hebben ze voor de baby’s nog een keer het toneelstukje gespeeld. Toen het afgelopen was, hebben alle kinderen meegeholpen met het opruimen van de attributen. Daarna was het tijd om te eten. Terwijl het toneelstukje bezig was had een van onze collega’s al het eten in de bakjes gedaan, dus na het versjes/liedje wat we altijd doen voordat we gaan eten, konden de kinderen allemaal gaan eten.
Na het eten zat ik weer klaar met het doosje met pilletjes. Iedereen pakte er eentje uit en zei netje Kiitos tegen mij. Kiitos betekend in het Fins dank je wel. Daarna moesten ze weer allemaal terug gaan zitten op hun plaats gaan zitten en wachten tot iedereen klaar was en alle spullen hadden opgeruimd. Toen iedereen klaar was hebben we weer de kleurboeken te voor schijn gehaald en gingen ze allemaal weer een mooie tekening maken. Na de tekeningen was het voor een aantal kinderen weer tijd om naar huis te gaan, de andere kinderen gingen toen slapen.
Toen de kinderen sliepen wisten ze eigenlijk niet wat ze ons nog een uur konden laten doen, daarom zijn ze toen maar dingen gaan verzinnen. En ja hoor ze hadden wat bedacht. We mochten leuk 20 minuten naar een filmpje kijken van 6 jaar geleden, waarin ze schaatste en skiën. We vonden hier allebei alleen niks aan. Daarna werden we nog achter de computer gedropt om naar foto’s te kijken, ik vond dat wel leuk om te zien, maar Zoey niet. Dus ik moest van haar er maar snel door heen, dat vond ik wel jammer. Maar ja toen we dus klaar waren zijn we naar beneden gelopen om te zeggen dat we na een kwartier al klaar waren met de foto’s. Toen hebben ze ons maar naar huis gestuurd omdat ze niks meer wisten om ons te laten doen.
’s Middags heb ik nog samen met Zoey en Jasper boodschappen gedaan en ook nog een wasje gedraaid. Daarna hebben we deze dag niet veel meer gedaan.
Good night!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
