Dag 20: Turku
Blijf op de hoogte en volg Ilse
16 Mei 2017 | Finland, Turku
Dag 20:
Vandaag was het dan zo ver! Ik mocht naar de pré school.
Rond tien over half acht kwamen we weer aan bij het kinderdagverblijf. Onze collega was al druk bezig met van alles en nog wat. Om 8 uur mocht ik al naar de pré school, dat verraste me want er was afgesproken dat ik er pas vanaf 9 uur naar toe kon. Zoey bleef vandaag bij onze groep, want die was dinsdag al naar de special need groep geweest.
Bij de pré school groep aan gekomen kwam ik erachter dat bijna niemand Engels kon, ofja bijna niemand, ze spraken het niet goed, en verstaan ging ook moeizaam. Dit was wel jammer. Maar gelukkig vertelde mijn collega dat er rond kwart over negen iemand kwam die wel goed Engels sprak. Dat was wel heel fijn om te horen, anders vond ik het best lastig zo'n dag zonder enige communicatie met collega's.
Toen ik aan iedereen was voorgesteld ben ik maar bij de spelende kinderen op de bank gaan zitten. Ze vonden het heel raar dat ik daar opeens was, wat ik volkomen snap, want opeens komt er een hele dag een vreemd iemand met je spelen. Ze hadden de kinderen verteld dat ik uit Nederland kom, hier noemen ze dat dan Hollandia. Ik hoorde de kinderen elke keer zeggen Hollandia, en dan wist ik dat ze mij nodig hadden of dat ze het over mij hadden. In de tussentijd dat ik op de bank de kinderen een soort van aan het observeren was, heb ik ze ook 2 keer mogen helpen. Ze wouden namelijk een keer een stethoscoop die boven op de kast lag, en ze wouden het kasteel wat natuurlijk ook boven op de kast lag.
Na een uurtje daar te hebben gezeten, en me een beetje te hebben verveeld ben ik rond gaan kijken op de groep. Daar zag ik een meisje zitten met lange blonde vlechtjes. Ze was een memory spelletje aan doen, waarbij je een kaartje had met cijfers en je had een kaartje met plaatjes en daarop stonden dan bijvoorbeeld 4 appels, die moest ze toen bij elkaar gaan zoeken. Van elk cijfer waren 2 stuks ervan. Dit zag ik haar doen en dacht zo van zal ik er eens bij gaan zitten. Vanochtend was ze namelijk erg verlegen toen ze binnen kwam en mij zag. Ze vond het erg leuk dat ik erbij kwam zitten. Volop telde wel samen alle plaatjes. Ik kan namelijk tellen van 1 tot 10 in het Fins. Yski, kaksi, kolme, nelja, visii, kuusi, seitsemän, kahdeksan, yhdeksän, kymmenen. Zo leren jullie ook nog wat Finse woordjes.
Na het tel spelletje gingen ze met alle kinderen in een andere ruimte verzamelen en ik moest er mee naar toe komen. Het was nu blijkbaar tijd om liedjes te gaan zingen. Toen ze allemaal op de grond in een kringetje zaten moesten ze zich eerst allemaal aan mij voorstellen, zodat ik wist hoe elk kindje een beetje heette. Ze vonden mijn naam alleen een beetje lastig om te onthouden en om uit te spreken. Toen het voorstel rondje was geweest moesten ze allemaal gaan staan. Ik mocht heerlijk op de bank blijven zitten en kijken hoe ze dit deden haha.
Na een uurtje liedjes te hebben gezongen was het tijd om naar buiten te gaan. alle kinderen moesten hun skikleren aandoen en hun schoenen. Maar voordat ze de schoenen aandeden moesten ze nog uit hun kastje hun kleurpotloden en hun kleurboek pakken, want die ging mee naar buiten. Toen we met z’n alle buiten stonden gingen we met z’n alle een rondje lopen om het gebouw, dit deden we omdat we het afval in de containers moesten gooien.
Toen het afval was weggegooid zijn we verder gelopen naar de andere tuin van het kinderdagverblijf. Daar mochten ze allemaal een plekje gaan zoeken en iets van de lente gaan tekenen in hun tekenboek. Na een tijdje waren ze daar mee klaar en gingen ze gezellig met z’n alle spelen op de schommels. Een kindje was later gekomen en die vond het leuk om met mij samen te voetballen. Na een tijdje begon het te sneeuwen en was het ook tijd om naar binnen te gaan. Toen iedereen binnen weer hun skikleren hadden uitgedaan was het tijd om te gaan eten, dit keer stond er pasta voor de kinderen op het menu.
Om 12 uur mocht ik weer terug naar mijn eigen groep. Hier waren ze nog gezellig met z’n alle aan het eten in de Kota. Het was een beetje een andere dag als normaal daar, want een van onze collega’s ging vandaag met pension, hierdoor was onze andere collega heel verdrietig, hun hebben meer als 20 jaar met elkaar samen gewerkt namelijk. Na het eten gingen er weer een aantal kinderen naar huis. De andere kinderen gingen beneden weer een dutje doen. Dit keer mochten wij er een keer bij gaan zitten als ze sliepen, we hoefde er alleen voor te zorgen dat ze niet gingen praten of heel veel geluid gingen maken. Dit was niet zo moeilijk haha, het was zelfs een beetje slaapverwekkend.
Om 2 uur werden de kinderen weer wakker en waren wij klaar met werken en mochten dus naar huis. Het leuke was dat we dus nu ook weekend hadden, ja ja donderdag 2 uur en ilse heeft weekend!! Dit komt omdat alle werknemers morgen een dagje een cruise hebben, een personeelsuitje zeg maar, dus dan is het hele kinderdagverblijf dicht en zijn wij vrij.
Good night!!
Vandaag was het dan zo ver! Ik mocht naar de pré school.
Rond tien over half acht kwamen we weer aan bij het kinderdagverblijf. Onze collega was al druk bezig met van alles en nog wat. Om 8 uur mocht ik al naar de pré school, dat verraste me want er was afgesproken dat ik er pas vanaf 9 uur naar toe kon. Zoey bleef vandaag bij onze groep, want die was dinsdag al naar de special need groep geweest.
Bij de pré school groep aan gekomen kwam ik erachter dat bijna niemand Engels kon, ofja bijna niemand, ze spraken het niet goed, en verstaan ging ook moeizaam. Dit was wel jammer. Maar gelukkig vertelde mijn collega dat er rond kwart over negen iemand kwam die wel goed Engels sprak. Dat was wel heel fijn om te horen, anders vond ik het best lastig zo'n dag zonder enige communicatie met collega's.
Toen ik aan iedereen was voorgesteld ben ik maar bij de spelende kinderen op de bank gaan zitten. Ze vonden het heel raar dat ik daar opeens was, wat ik volkomen snap, want opeens komt er een hele dag een vreemd iemand met je spelen. Ze hadden de kinderen verteld dat ik uit Nederland kom, hier noemen ze dat dan Hollandia. Ik hoorde de kinderen elke keer zeggen Hollandia, en dan wist ik dat ze mij nodig hadden of dat ze het over mij hadden. In de tussentijd dat ik op de bank de kinderen een soort van aan het observeren was, heb ik ze ook 2 keer mogen helpen. Ze wouden namelijk een keer een stethoscoop die boven op de kast lag, en ze wouden het kasteel wat natuurlijk ook boven op de kast lag.
Na een uurtje daar te hebben gezeten, en me een beetje te hebben verveeld ben ik rond gaan kijken op de groep. Daar zag ik een meisje zitten met lange blonde vlechtjes. Ze was een memory spelletje aan doen, waarbij je een kaartje had met cijfers en je had een kaartje met plaatjes en daarop stonden dan bijvoorbeeld 4 appels, die moest ze toen bij elkaar gaan zoeken. Van elk cijfer waren 2 stuks ervan. Dit zag ik haar doen en dacht zo van zal ik er eens bij gaan zitten. Vanochtend was ze namelijk erg verlegen toen ze binnen kwam en mij zag. Ze vond het erg leuk dat ik erbij kwam zitten. Volop telde wel samen alle plaatjes. Ik kan namelijk tellen van 1 tot 10 in het Fins. Yski, kaksi, kolme, nelja, visii, kuusi, seitsemän, kahdeksan, yhdeksän, kymmenen. Zo leren jullie ook nog wat Finse woordjes.
Na het tel spelletje gingen ze met alle kinderen in een andere ruimte verzamelen en ik moest er mee naar toe komen. Het was nu blijkbaar tijd om liedjes te gaan zingen. Toen ze allemaal op de grond in een kringetje zaten moesten ze zich eerst allemaal aan mij voorstellen, zodat ik wist hoe elk kindje een beetje heette. Ze vonden mijn naam alleen een beetje lastig om te onthouden en om uit te spreken. Toen het voorstel rondje was geweest moesten ze allemaal gaan staan. Ik mocht heerlijk op de bank blijven zitten en kijken hoe ze dit deden haha.
Na een uurtje liedjes te hebben gezongen was het tijd om naar buiten te gaan. alle kinderen moesten hun skikleren aandoen en hun schoenen. Maar voordat ze de schoenen aandeden moesten ze nog uit hun kastje hun kleurpotloden en hun kleurboek pakken, want die ging mee naar buiten. Toen we met z’n alle buiten stonden gingen we met z’n alle een rondje lopen om het gebouw, dit deden we omdat we het afval in de containers moesten gooien.
Toen het afval was weggegooid zijn we verder gelopen naar de andere tuin van het kinderdagverblijf. Daar mochten ze allemaal een plekje gaan zoeken en iets van de lente gaan tekenen in hun tekenboek. Na een tijdje waren ze daar mee klaar en gingen ze gezellig met z’n alle spelen op de schommels. Een kindje was later gekomen en die vond het leuk om met mij samen te voetballen. Na een tijdje begon het te sneeuwen en was het ook tijd om naar binnen te gaan. Toen iedereen binnen weer hun skikleren hadden uitgedaan was het tijd om te gaan eten, dit keer stond er pasta voor de kinderen op het menu.
Om 12 uur mocht ik weer terug naar mijn eigen groep. Hier waren ze nog gezellig met z’n alle aan het eten in de Kota. Het was een beetje een andere dag als normaal daar, want een van onze collega’s ging vandaag met pension, hierdoor was onze andere collega heel verdrietig, hun hebben meer als 20 jaar met elkaar samen gewerkt namelijk. Na het eten gingen er weer een aantal kinderen naar huis. De andere kinderen gingen beneden weer een dutje doen. Dit keer mochten wij er een keer bij gaan zitten als ze sliepen, we hoefde er alleen voor te zorgen dat ze niet gingen praten of heel veel geluid gingen maken. Dit was niet zo moeilijk haha, het was zelfs een beetje slaapverwekkend.
Om 2 uur werden de kinderen weer wakker en waren wij klaar met werken en mochten dus naar huis. Het leuke was dat we dus nu ook weekend hadden, ja ja donderdag 2 uur en ilse heeft weekend!! Dit komt omdat alle werknemers morgen een dagje een cruise hebben, een personeelsuitje zeg maar, dus dan is het hele kinderdagverblijf dicht en zijn wij vrij.
Good night!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
